تقدیر من

گره خورد تقدیر من تا به چشمت
نمی‌آید این مرد تنها به چشمت

به چشمت قسم بعد آن آشنایی
قسم می‌خورم یا به تو یا به چشمت

نگاه پر از شوق بارانم آیا
نمی‌گفت تنهایی‌ام را به چشمت؟

منم مرد پاییزی بی غروری
که دل داده یک شب به دریا،‌ به چشمت

تو هم می‌روی، سرنوشت من این است
ومن بی غزل،‌ باز بی تاب چشمت...

                                                                                                   بیست و هشتم تیر ماه هشتاد و نه

ای ســـرزمیـــــن بکـر نگاه تو دیـــدنی
ای ناز چشــــــم‌های نجیبت خـریدنی

امشب بیــــا غزل غزل از عاشـقی بگو
ای بیت بیت،‌قنـــــــد لبانت چشـیدنی

آدم نشست پای گنـاهش،‌ چرا که دید
لبخند مهربان تو سیبـی است چیدنی

ای دستهات فـــرصت آغاز عاشـــــقی
تو حس خوب و ساده‌ی صبح رسیدنی

بی آسمان چشم تو شاعر نمی‌شدم
بی تو نه شــعر بود و نه شوق پریدنی

 مهر 89